In mei sprak ik af met Lieset bij het prachtige huis van haar ouders. Vanuit de slaapkamer hadden we zicht op de bloesem in de bomen. En we zagen we hoe de zon langzaam weer begon te schijnen. Lieset straalde ook en we kletsen ondertussen aan een stuk door. Ik begreep dat hun weg naar haar zwangerschap niet altijd even makkelijk was geweest. Maar nu was het toch echt nog maar een paar weken wachten op hun dochter. We namen afscheid en ik ging op vakantie. Na de vakantie zou ik haar beelden bewerken en aanleveren. Helaas liep het anders. In het volgende berichtje wat ik van Lieset ontving vertelde ze dat hun dochter Marilou was geboren, maar slechts enkele uren bij hen heeft mogen zijn. Lieset en haar man Rien zouden graag wat beelden ontvangen om te tonen tijdens het afscheid. Natuurlijk wilde ik dat zo snel mogelijk regelen. Maar och man, wat had ik graag nog veel meer voor hen gedaan. Helaas, het is soms zo ontzettend oneerlijk. Meer dan hen de beelden geven kon ik niet doen.
Lieset wilde de beelden van haar zwangerschapsshoot graag delen. “We zijn super blij en trots dat we Marilou haar papa en mama mogen zijn (al is ze veel te kort bij ons geweest). Ik koester daardoor alle foto’s die ik van haar heb, ook in de buik.”
Lieve, lieve Lieset, ik bewonder je kracht! Veel sterkte bij het dragen van dit grote verdriet. x S
Lizet says
Wat ontzettend verdrietig zeg 🙁 Wel heel fijn dat ze toch blij zijn met deze prachtige foto’s. Iets om te koesteren. Heel veel sterkte voor ze… X